واجباتی که بر زمین مانده است

یا

این جبهه نیرو ندارد!

1.

تولید، توزیع و تبلیغ سایت های اینترنتی، فیلم ها، لوح های فشرده، نوارهای کاست، مجلات، روزنامه ها، کتاب ها و انواع آثار هنری به منظور گسترش فرهنگ و معارف اسلامی و مبارزه با تهاجم فرهنگی و ابتذال اخلاقی، از مصادیق مهم عمل صالح و از واجبات کفایی و دارای پاداش اخروی بزرگ است.» 

2.

«تولید، توزیع و تبلیغ سایت های اینترنتی، فیلم ها، لوح های فشرده، و سایر رسانه ها که دربردارنده تصاویر یا متون شهوت انگیز هستند و موجب انحراف و فساد می شوند و یا مشتمل بر موسیقی مطرب و مناسب با مجالس لهو و گناه باشند از گناهان بزرگ شمرده می شود و خرید و فروش آنها حرام است. همچنین خواندن، تماشا کردن و گوش دادن به آنها هم جایز نیست.

3.

هر نوع تجارتی که به نفع دولت غاصب صهیونیستی که دشمن اسلام و مسلمین است، تمام شود حرام است. وارد کردن و ترویج کالاهای آنان که از ساخت و فروش آن سود می برند، جایز نیست. اگر این قبیل کالا در فروشگاه های کشورهای اسلامی باشد، خرید آن ها بر مسلمانان حرام است.

4.

تولید سایت ها در شبکه اینترنت به منظور اشاعه فرهنگ و معارف اسلامی و مقابله با اندیشه های کفرآمیز و ابتذال اخلاقی، مستحب و در شرایطی که نجات آحاد جامعه از تهاجم فرهنگی و ابتذال اخلاقی و اعتلای اسلام منوط به تولید این قبیل سایت ها باشد، واجب است و افرادی که توانایی علمی، فنی و مالی آن را دارند، باید به تولید آن مبادرت ورزند.

***

این فتوای آیه الله خامنه ای است که چند روز پیش در کتاب دین و زندگی دوره پیش دانشگاهی آن را خواندم! و تا هنوز در بهت بیداری نهفته در این کلام، و غفلت عظیم جماعت حزب اللهی ام. خدای من، اگر هر بچه مسلمان نه، لا اقل مقلدین ایشان در عمل به این واجب شرعی می کوشیدند و نمی دانم چند هزار پایگاه بسیج دانش آموزی و طلبه و دانشجوی این مملکت می شد چند هزار پایگاه توزیع محصولات فرهنگ و هنر اسلام انقلابی، چه شوری برمی خاست از این شعور. ومعلوم نیست این «فراز»های فقه اهل بیت، چگونه در ذهن بچه مسلمان های ما «فرود» می آید که اگر از تست کنکور بگذرد، به دانشگاه نرسیده بی اثر و خنثی می شود.    

یاد میرزای شیرازی، شیخ فضل الله نوری و خمینی کبیر؛ بزرگ مرزبانان نستوه شیعه در پاسداری از عزت و بیداری اسلام در عصر جاهلیت ثانی، زنده باد.

راستی،  این چه سری است که هم فتوای جهاد حضرت روح الله «واجب کفایی» است و هم «حکم جهاد» ره بر؟ آیا نه این است که هیچ چیز تغییر نکرده و تنها سنگرها عوض شده ست؟ آیا جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی امتداد همان خاکریزها نیست که امروز تا وسط شهرهای ما کشیده شده و در مدرسه و دانشگاه، کارخانه و اداره، سینما و رسانه ملی، کتاب ها، روزنامه ها و مجلات از ما تلفات می گیرد و صدای ترکش هایش به گوش نمی رسد؟ آیا این جبهه نیرو ندارد؟