سلام.
-عزيز! فعلاً ما رو معاف بدار.
-ولي علي الحساب...
-به جاي اين كه چندين موضوع رو زخمي كني،
از يك جايي شروع كن
و گام به گام بيا جلو
و همه ظرفيت هاي هر گام رو هم مورد توجه قرار بده.
اگه به جغرافياي نوشته ات دقت كني، ميبيني كه ايستگاه هاي زيادي را رد كرده اي... ايستگاه هايي ديدني اي كه هر كدوم ارزش لااقل يك ايست موقت يكساعته را دارند.
-نوشته ات پر است از مين هاي عمل نكره... مين هايي كه با وجود لمس ذهن خواننده، يا عمل نمي كنند و يا كم اثر عمل مي كنند...
-كاش مثلا از همان اولا رشته «نيازهاي واقعي» رو محكم مي گرفتي و ادامه ميدادي.
-محور. شايد اين اساس ترين غفلت تو در نوشتن باشه. از محور اصلي كلام خيلي دور مي شي.
-به نظرم توي قسمت هاي بعد، ديگه جبهه ي جديدي رو باز نكن و همين حرفهايي رو كه زدي، محور محور كن و هر كدوم رو به تفصيل باز كن- البته با تعهد سفت و سخت به اصل مطلب، بدون اين كه حاشيه بري.
-فكر كنم تو هم براي فهم اين كامنت حسابي سرويس بشي!!!
-وقتي كوري راهنماي كوري ميشه، همينه ديگه...!
مخلصيم
ياعلي